|
marian boyer |
|
quotes |
|
> proza
Een geslaagd leven
‘Dit is een bijzonder mooi, rijk boek, waarin de dialogen van Boyer overal bovenuit springen. En als ik voor deze ene keer mag vergelijken, dan roep ik: Dit is de Nederlandse versie van Eenzaamheid, niet van de Priemgetallen – maar zeker zo intens als het boek van Giordano.’ - Corine Elemans, Boekhandel Van Pampus
‘Literair juweel’ - Nu.nl
‘Meeslepend boek’ - Het Parool
Marian Boyer is terug met negen ontregelende en veelal ijzersterke verhalen. - Recensieweb
Suggestief en prachtig geschreven. - Peter Van Kraaij, schrijver/dramaturg
Geweldig mooi. Echt elk verhaal heeft me gegrepen. - Rik van den Bos, schrijver
Erg sterk. - Thomas Verbogt, schrijver
Fabelachtig mooi en goed. - Paul Gellings, schrijver
Voor taalliefhebbers en zij die houden van het diepere verhaal achter ‘gewone’ mensen is dit boek een feest. - Esta
Een onverwacht geestige en gevoelige roman – Sp!ts
Een tedere roman over een harde realiteit. – Linda
Met ontregelende dialoogjes, idiote gedachtengangen en een bizar plot weet Marian Boyer een volstrekt natuurlijke omgeving te scheppen voor de personages.– recensieweb.nl
Korte zinnen, grote handelingssnelheid. – NRC Handelsblad
Aangrijpende roman over ziek zijn en beter worden. – Nederlandse bibliotheek dienst
Ga het lezen en lees het dan nog een keer en nog een keer. Dat heeft dit indringende boek met zijn meesterlijk gevonden zinsneden verdiend. – Vrouw & Kultuur, 05/5
Een boek van schoonheid, ziekte en liefde. – Gazet van Antwerpen
Dit romandebuut overstijgt de waardering ‘veelbelovend’ in elk opzicht. – HP/de tijd
Met haar roman roept ze in krachtige, emotionele scènes en ongepolijste, rauwe taal een jongenswereld op waarmee ze wil laten zien hoe kinderangsten hand in hand kunnen gaan met volwassen agressie. – De Telegraaf
Een opmerkelijke bijdrage aan het literaire thema van keiharde, criminele pubermeisjes. – Gerrit Jan Zwier in Leeuwarder Courant
De consequente manier waarop Aleid als harde, extreme persoonlijkheid is neergezet, verdient alle lof. – Trouw
Een markant boek waarin de eenzaamheid van mensen ten opzichte van hun omgeving treffend wordt beschreven. – Surplus
Boyer verheft het bizarre verhaal over een psychopathisch meisje tot een geraffineerde roman over de verhouding tussen het individu en de maatschappij. – de Volkskrant
Knap maar hard. – Het Belang van Limburg
Het is een prestatie van Boyer hoe ze Lei gestalte geeft: heel langzaam, heel subtiel, wordt duidelijk hoe vreemd het meisje is, hoe ze wegzinkt in haar fantasie, hoe ze langzaam, zonder een alternatief te zien, de afgrond in loopt.– Sp!ts
Boyer weet continu een beklemmende sfeer te creëren en van haar hoofdpersoon een geloofwaardige bad girrrl te maken. – Garp
> toneel
|
|
De grieten van de Hemelstraat
Een keihard, inktzwart maar tevens prachtig stuk. Brabants Dagblad 27.9.2002
Het duiven-evenwicht
- onderzoekt in heldere, precieze en poëtische taal wat oorlog in een kind kan achterlaten, ook als het zelf daar niet direct mee te maken heeft gehad. Het stuk laat zien hoe groot de overlevingsdrift en loyaliteit van jonge kinderen kan zijn.’ Seulmagazine
Rauw
Sobere zoektocht vol rouw.[…] Geen gemakkelijke kost[…] Een verstild zoeken naar momenten uit het verleden die bepalend waren voor je ontwikkeling. Hans Oranje, Trouw 22.10.1998
John West
Boyer heeft met John West een juweeltje afgeleverd. Zwarte humor relativeert het drama, maar versterkt tegelijkertijd haar wrange kijk op het leven. Isabelle Savelkoul, Brabants Dagblad.
Sool
Ontroerende solo over een meisje dat (nog) geen plek heeft gevonden binnen de regels van de maatschappij. Ze vindt het ‘tof van die types van het Festival’ dat zij nou eens haar verhaal mag vertellen en dat doet ze ook, in de prachtige woorden die Marian Boyer voor Mirjam Sternheim schreef. Utrechts Stadsblad, 3.6.1994
Helle kijkers
Vooral door de sterke, pakkende tekst stijgt de productie uit boven de anekdote. Poëzie en droogkomische taal houden elkaar mooi in evenwicht […] De poging van die twee vrouwen om elkaar niet te verliezen is zo waarachtig dat het een voorrecht is daarvan getuige te zijn. Marian Buijs, Volkskrant.
Dat is toch het mooie aan theater: een existentiële koorddans zonder vangnet. Loek Zonneveld, De Groene Amsterdammer.
Gebied (ism Pamela Koevoets)
Ik zag Gebied en was trots op de kracht van het theater om met eenvoudige middelen vorm te geven aan grote thema’s en gevoelens. Loek Zonneveld, De Groene Amsterdammer. Heldere voorstelling..De Volkskrant. Korte zinnen, sterke beelden. Toneel Theatraal.
|
